هنرمندان معاصر ایتالیایی

برای یک ماجراجویی هیجان انگیز در دنیای پر جنب و جوش هنر معاصر ایتالیا آماده شوید! از نقاشی و مجسمه سازی گرفته تا عکاسی و هنرهای تجسمی، این هنرمندان با استعداد ایتالیایی در حال شکستن مرزها و بازتعریف مضامین سنتی به جذاب ترین شکل هستند.

قدم به منطقه ای بگذارید که سنت با نوآوری روبرو می شود و بیان هنری هیچ محدودیتی نمی شناسد. این هنرمندان روایت‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و شخصی را در آثار هنری خود به هم می‌پیوندند و دیدگاه‌های تازه و منحصربه‌فردی را در مورد دنیای اطراف ما ارائه می‌کنند.

هنر معاصر ایتالیایی در قرن بیستم به صحنه آمد و طیفی پویا و متنوع از سبک ها و مدیوم ها را با خود به ارمغان آورد.

پس از آشنایی با هنرمندان منتخب ایتالیایی و آثار آنها، در ادامه سه سبک برجسته هنر معاصر ایتالیا که عبارتند از فوتوریست، نووسنتو و آرته پوورا را توضیح خواهیم داد.

پس برای کاوش در دنیای مسحورکننده هنر معاصر ایتالیا آماده شوید، جایی که تخیل پرواز می کند و خلاقیت هیچ مرزی نمی شناسد!

” برای موفقیت تلاش نکنید ، بلکه سعی کنید با ارزش باشید.”

 آلبرت اینشتین

مشهورترین هنرمندان معاصر ایتالیا

هنرمندان معاصر ایتالیایی تحت تأثیر روندها و دیدگاه های جهانی هستند و در عین حال میراث هنری غنی و هویت فرهنگی ایتالیا را نیز در خود جای داده اند.

در این بخش مشهورترین هنرمندان معاصر ایتالیایی و آثار هنری آنها، که از اومبرتو بوچیونی شروع می شود، آورده شده است.

در این مقاله در ابتدا با چند هنرمند مشهور در زمینه مجسمه سازی، نقاشی، هنرهای تجسمی و عکاسی آشنا خواهیم شد. پس از آن سه سبک مطرح معاصر ایتالیایی فوتوریست، نووچنتو و آرته پوو را معرفی می کنیم. در انتها نیز با دیگر هنرمندان خلاق معاصر ایتالیایی درزمینه های مختلف آشنا خواهیم شد.

اومبرتو بوچونی(Umberto Boccioni)

اومبرتو بوچونی (1882-1916) نقاش و مجسمه ساز با نفوذ ایتالیایی بود که با تأکید بر پویایی و ساختارشکنی ماده جامد، نقش مهمی در شکل‌گیری زیبایی‌شناسی آینده‌گرایی ایفا کرد. 

بوچونی همچنین سهم قابل توجهی در تکنیک‌های مجسمه سازی آوانگارد داشت. 

این آثار نمونه هایی از علاقه او به ثبت حرکت، سرعت و انرژی زندگی از طریق فرم های تکه تکه و انتزاعی است.

رویکرد نوآورانه او به هنر نه تنها بر مجسمه سازی بلکه بر نقاشی نیز تأثیر گذاشت.

بوچونی به عنوان یک چهره برجسته در جنبش آینده نگر بر اهمیت پذیرش مدرنیته در هنر معاصر تاکید کرد. 

او معتقد بود که هنر باید بازتابی از جامعه صنعتی و پرشتاب آن زمان باشد.

جورجیو دکریکو (Giorgio de Chirico )

جورجیو دکریکو (1888) نقاش و هنرمند ایتالیایی بود که به خاطر مشارکت‌های چشمگیرش در جنبش سوررئالیستی شهرت داشت.

نقاشی‌های دی کریکو اغلب مناظر رویایی، اسرارآمیز و مناظر شهری با فضایی وهم‌آور را نشان می‌داد.

 او به خاطر هنر متافیزیکی و معمایی اش که عناصر هنر کلاسیک، نمادگرایی و صنعتی شدن مدرن را در هم می آمیزد، مشهور است. 

مورزیو کتلین (Maurizio Cattelan)

مورزیو کتلین(1960) یک هنرمند تجسمی ایتالیایی است که به خاطر مجسمه ها و چیدمان‌های هایپررئالیستی اش شناخته شده است.

ویژگی کارهای کاتلان طنز تیره، کنایه و ماهیت ویرانگر است.

 او به دلیل استفاده از مواد غیرمنتظره و غیر متعارف و همچنین توانایی اش در جابجایی مرزهای هنر و برانگیختن افکار مشهور است.

آثار مورزیو کتلین اغلب هنجارهای اجتماعی را به چالش می کشند و بینندگان را مجبور می کنند با موضوعات ناراحت کننده و تابوی اجتماعی روبرو شوند.

آرنالدو پومودورو (Arnaldo Pomodoro)

آرنالدو پومودورو(1926) مجسمه ساز ایتالیایی است که به خاطر آثار هنری منحصر به فردش شناخته شده است.

 یکی از آثار قابل توجه پومودورو ” کره درون کره” است که در مکان‌های مختلف در سراسر جهان از جمله موزه‌های واتیکان یافت می‌شود. 

مجسمه‌های آرنالدو پومودورو اغلب دارای نقوش کروی هستند که نماد وحدت و طبیعت است. 

سطوح بافتی به آثار او عمق می بخشند و بینندگان را به کاوش اثر از زوایای مختلف دعوت می کند.

نمادگرایی و عمق مفهومی در هنر او قرار گرفته است و مضامین وجودی و معنویت را بررسی می کند. در تعامل با فضا، مجسمه‌های او با نور، سایه و عناصر معماری سروکار دارند.

فرانکو فونتانا (Franco Fontana)

فرانکو فونتانا (1933) یک عکاس مشهور ایتالیایی است که به خاطر مناظر رنگی انتزاعی و استفاده از رنگ های روشن و ترکیبی شناخته شده است.

استفاده نوآورانه فونتانا از رنگ در دهه 1960 عکاسی سنتی ایتالیایی را دچار چالش کرد.

ترکیب‌بندی‌های هندسی و رنگ‌های پر جنب و جوش فونتانا، سرزندگی را به عکس‌های او تزریق می‌کند و از واقعیت به شکل‌های انتزاعی فراتر می‌رود.

او به غیر از مناظر، موضوعات مختلفی مانند معماری، پرتره، مد و طبیعت بی جان را نیز بررسی می کند.

“کسی که هرگز اشتباهی مرتکب نشده هرگز چیز جدیدی را امتحان نکرده است.”

آلبرت انیشتین

کارلو کارا (Carlo Carrà)

کارلو کارا (۱۸۸۱–۱۹۶۶) نقاش ایتالیایی بود که با جنبش فوتوریستی مرتبط بود. او به دلیل سبک نوآورانه و کمک‌هایش به تئوری هنر به رسمیت شناخته شد.

کارلو یک چهره برجسته در جنبش آینده نگر بود که به دلیل رویکرد نوآورانه و پویا به هنر شناخته می شود. 

کارلو در مرحله اولیه آینده پژوهی خود، دنیای مدرن را با تمرکز بر سرعت، فناوری و حرکت به تصویر کشید.

کمک‌های کارلو کارا به هنر، طیف وسیعی از سبک‌ها و مضامین را در بر می گرفت، از انرژی پویای فوتوریسم گرفته تا سکون متافیزیکی و زیبایی آرام مناظر.

همچنین ببیند چرا فرهنگ ایتالیایی جهان را مجذوب خود می کند؟

آلیس پاسکوینی(Alice Pasquini)

آلیس پاسکوینی، هنرمند رومی، چهره ای برجسته در دنیای هنر خیابانی است. او یک نقاش، تصویرگر و طراح صحنه است که شهرت بین المللی به دست آورده است.

آلیس جنبه‌های هنری مختلفی را بررسی کرده است، از به تصویر کشیدن سرزندگی زنانه تا ایجاد اینستالیشن با استفاده از مواد غیر متعارف.

مشخصه آثار هنری او تاکید زیادی بر داستان سرایی، سرزندگی زنانه و ارتباط انسانی است.

جنبش هنری آینده نگری (فوتوریسم)

آینده‌گری یا فوتوریسم (به ایتالیایی: Futurismo) که توسط فیلیپو توماسو مارینتی تأسیس شد، یک جنبش هنری تأثیرگذار ایتالیایی بود که در سال 1909 ظهور کرد.

آینده نگری به سبک جنبش آوانگارد با تجلیل از مدرنیته، فناوری، سرعت و پویایی مشخص می شد.

آینده‌گرایان با عدم پذیرش سنت قدیمی و با اعمال نوآوری بر روی اشکال مختلف هنری از جمله نقاشی، مجسمه سازی، ادبیات و موسیقی کار کردند.

از دیگر هنرمندان برجسته فوتوریست می توان به  کارلو کارا و جینو سورینی نیز اشاره کرد.

اکنون بیایید به دنیای پر از چالش سبک هنری آرته پوورا سفرکنیم.

همچنین ببیند سبک زندگی اروپایی ها

جنبش هنری آرته پوورا (Arte povera)

آرته پوورا یک جنبش هنری بود که در پایان دهه 1960 و آغاز دهه 1970 در شهرهای بزرگ سراسر ایتالیا و بیشتر از همه در تورین رخ داد.

هدف این جنبش به چالش کشیدن نهادها و ارزش‌های تثبیت شده در هنر، صنعت و هنجارهای فرهنگی بود.

این جنبش شامل گروهی از هنرمندان ایتالیایی می‌شود که مواد و سبک‌های مرسوم را کنار گذاشته و در عوض از مواد غیر متعارف استفاده می‌کنند.

از هنرمندان مشهور آن دوران می توان  به ماریو مرز، آلیگیرو بوتی وجیووانی آنسلمو اشاره کرد.

جنبش هنری نووچنتو (Novecento – movimento artistico)

نووچنتو یک جنبش هنری ایتالیایی بود که در سال 1922 توسط آنسلمو بوچی (1887-1955)، ماریو سیرونی، لئوناردو دودرویل (1885-1975)، آشیل فونی، جیان امیلیو مالربا (1880-1926)، پیترو ماروسیگ و اوبالدو اوپی پایه گذاری شد.

هدف این جنبش خلق هنری مرتبط با فاشیسم بود که ریشه در سنت دارد و از جهان الهام گرفته است.

اکنون که با برخی از مشهورترین هنرمندان معاصر ایتالیایی و همچنین سه جنبش هنری معاصر ایتالیا آشنا شدیم، بیایید با دیگر هنرمندان هنر معاصر ایتالیا از قبیل نقاشان، مجسمه سازان ونقاشان خیابانی نیز آشنا شویم.

هنرمندان معاصر ایتالیایی 

هنر معاصر یک بیان هنری پویا است که  پیوسته با دنیای در حال تکامل اطراف ما سازگار می شود و شامل انواع غنی از فرم‌ها و طرح‌ها، نقاشی و مجسمه سازی و همچنین حوزه معماری است. 

در هر حیطه هنری، هنرمندان مشهوری فعالیت داشته اند که با خلاقیت خود آثار بدیعی را خلق کرده اند.

“هر گاه خود را در کنار اکثریت می بینی، وقت آن رسیده که متوقف شوی و تأمل کنی.”

مارک تواین

نقاشی

هنر معاصر در ایتالیا تلفیقی فریبنده از مدرنیته، رنگ های پر جنب و جوش، اشکال جسورانه، عناصر سورئال و چشم اندازهای تازه است که زیبایی های غیرمنتظره را کشف می کند.

بیایید با چند نقاش مشهور معاصر ایتالیایی آشنا شویم.

آلبرتو بوری (Alberto Burri)

آلبرتو بوری (1915-1995) نقاش و مجسمه ساز با نفوذ ایتالیایی بود که به دلیل استفاده نوآورانه از مواد در هنر انتزاعی شهرت داشت. 

او با مواد غیر متعارف مانند گونی، قیر و پلاستیک آزمایشاتی برای ایده‌های نوآورانه اش انجام داد و مرزهای نقاشی سنتی را جابجا کرد. 

آثار او بر بافت و عمق تاکید داشتند و اغلب شامل تکنیک‌های سوزاندن، برش و پاره کردن متریال برای خلق تصاویر جدید بودند.

آنسلمو بوچی (Anselmo Bucci)

آنسلمو بوچی (۱۸۸۷-۱۹۵۵) نقاش و گرافیست ایتالیایی بود که به خاطرمشارکت‌هایش در جنبش نوچنتو ایتالیانو شهرت داشت. 

سبک هنری بوچی با استفاده از رنگ‌های جسورانه، فرم‌های ساده شده و تاکید شدید بر چشم انداز ایتالیایی و زندگی روزمره مشخص می شد. 

او مناظر، ترکیبات طبیعت بی جان، پرتره‌ها و نقاشی‌های دیواری را نقاشی می کرد. 

آنسلمو بوچی علاوه بر نقاشی، در طراحی گرافیک و تصویرسازی نیز فعالیت داشت.

ماریو سیرونی (Mario Sironi)

ماریو سیرونی (1885-1961) یک هنرمند مدرنیست ایتالیایی بود که به خاطر نقاشی‌های تاریک و فرم‌های عظیم و بی حرکتش شهرت داشت.

 سیرونی به هنر نقاشی دیواری علاقه داشت و آثار او به مرور از فوتوریسم به سمت کلاسیک گرایی متمایل شدند.

آمدئو مودیلیانی (Amedeo Modigliani)

آمدئو مودیلیانی (1884-1920) هنرمند ایتالیایی بود که به خاطر سبک متمایز و پرتره‌های برجسته‌اش با فیگورهای کشیده شهرت داشت. 

او تحت تأثیر مدرنیسم و هنر کلاسیک، پرتره‌های منحصر به فرد و شیکی خلق کرد که ماهیت سوژه‌هایش را با زیبایی خود تسخیر می کرد.

با نگاهی به دنیای هنر معاصر ایتالیایی، اکنون قدم به دنیای مجسمه سازی می گذاریم، جایی که تمام احساسات و زندگی به شکل سه بعدی درآمده است.

همچنین ببیند رنسانس پیشرفته از چه زمانی آغاز شد و هنرمندان معروف این دوره چه کسانی هستند؟

مجسمه سازی

مجسمه‌سازان ایتالیایی استعداد و اشتیاق بی‌نظیر خود را با ساخت مجسمه‌های جذابی که تأثیری ماندگار بر جای می‌گذارند، نشان می‌دهند.

در دهه‌های اخیر، مجسمه‌سازان معاصر ایتالیایی با استفاده از مواد و تکنیک‌های مختلف برای خلق آثار بدیع که ایده‌ها و احساسات آنها را منتقل می‌کنند، شهرت بین‌المللی به دست آورده‌اند. در اینجا تعدادی از مشهورترین مجسمه سازان معاصر آورده شده است.

لورنزو کوئین ( Lorenzo Quinn)

لورنزو کویین (1966) مجسمه ساز معاصر ایتالیایی است. مجسمه های کوین اغلب مضامین ارتباط انسانی، طبیعت و قدرت احساسات را بررسی می کنند.

 او به دلیل استفاده از شکل انسان و حرکات رسا دست در آثار هنری خود شناخته شده است.

کوین علاوه بر اینستالیشن‌های هنری عمومی خود، سفارش‌هایی برای مجسمه‌هایی در سراسر جهان دریافت کرده است.

در مجموع، مجسمه‌های لورنزو کوئین تجسم بینش هنری او هستند و پیام‌های قدرتمندی در مورد طبیعت انسان، وحدت و آگاهی محیطی منتقل می‌کنند.

همچنین ببیند چرا رنسانس یا همان عصر نوزایش درایتالیا آغاز شد؟

لوسیو فونتانا ( Lucio Fontana)

لوسیو فونتانا (1899-1968) هنرمند ایتالیایی-آرژانتینی بود که به خاطر کارهای خود در جنبش هنری فضاگرایی شهرت داشت.

هنر فونتانا شامل مجسمه سازی، نقاشی و اینستالیشن بود و در پروژه‌های معماری بسیاری با معماران همکاری داشت.

او مفهوم فضا را به خوبی از طریق نقاشی‌های خود نمایان کرده است.

پس از سفر به دنیای مجسمه سازی، پا به عالم معماری معاصر ایتالیایی میگذاریم، جایی که سکویی برای رویاها و خیال‌پردازی ها بنا می‌شود.

” موفقیت یعنی حرکت از شکستی به شکست دیگر بدون از دست دادن اشتیاق.”

وینستون چرچیل 

معماری

معماری معاصر ایتالیا سنت را با نوآوری ترکیب می کند و طرح های هماهنگ جالبی را ایجاد می کند.

معماران ایتالیایی با ساختارهای خلاقانه و احساسی خود مسحور می شوند.

در اینجا تعدادی از شناخته شده ترین معماری های معاصر و آثار آنها آورده شده است.

رنزو پیانو (Renzo Piano)

رنزو پیانو(1937) یک معمار ایتالیایی است که به عنوان یکی از تأثیرگذارترین و موفق ترین معماران معاصر ایتالیایی شناخته می شود.

سبک معماری پیانو با تمرکز بر عملکرد، پایداری و ادغام هماهنگ ساختمان ها با محیط اطرافشان مشخص می شود.

 اتوره سوتساس(Ettore Sottsass)

اتوره سوتساس (1917-2007) یک معمار و طراح با نفوذ ایتالیایی بود که به دلیل استفاده جسورانه از رنگ‌ها شهرت داشت. 

او مبلمان، جواهرات، شیشه، نورپردازی و اشیاء مختلف دیگر و همچنین ساختمان‌ها و فضاهای داخلی را طراحی کرد.

الساندرو مندینی (Alessandro Mendini) 

الساندرو مندینی(1931 – 2019) یک طراح و معمارمشهور ایتالیایی بود که به دلیل مشارکت در طراحی ایتالیایی، پست مدرن و رادیکال شهرت داشت.

 او حرفه‌های هنری متنوعی داشت و در گرافیک، مبلمان، دکوراسیون داخلی، نقاشی و معماری کار می کرد. 

طرح‌های مندینی منعکس کننده اشتیاق او برای ترکیب فرهنگ‌ها و اشکال مختلف بود.

در گذر از معماری به هنرهای تجسمی، فرصتی برای ارتباط مستقیم با بیننده و بیان احساسات و ایده‌ها از طریق عناصر تجسمی متنوع فراهم میشود. 

هنرهای تجسمی معاصر ایتالیایی

هنرهای تجسمی معاصر ایتالیا منعکس کننده صحنه هنری پویا و متنوع در ایتالیا است.

بیایید برخی از هنرمندان مشهور تجسمی را بشناسیم و شاهد تأثیر این تغییر بر آثار قابل توجه آنها باشیم.

” دانش واقعی در این است که بدانی هیچ چیز نمی دانی.”

سقراط 

میکل آنژ پیستولتو (Michelangelo Pistoletto)

میکل آنژ پیستولتو نقاش، هنرمند هنرهای تجسمی و نظریه‌پرداز ایتالیایی است که با جنبش آرته پوورا مرتبط است. 

هنر پیستولتو اغلب مضامین اجتماعی و سیاسی از جمله مصرف گرایی، هویت و نقش هنرمند در جامعه را بررسی می کند.

او به دلیل استفاده نوآورانه‌اش از آینه در آثار هنری‌اش شناخته می‌شود. او آینه هایی را در قطعات خود می گنجاند تا بینندگان را درگیر کند و خطوط بین اثر هنری و ناظر را محو کند.

هنر پیستولتو برای بینندگان الهام بخش است و آنها را به چالش می کشد. او از آنها دعوت می کند که جایگاه خود در جهان و نقش هنررا در شکل دادن به جامعه  زیر سوال ببرند.

او اشیاء روزمره مانند لباس و مبلمان را در اینستالیشن ها و اجراهای خود می گنجاند و تفسیرهای قابل تاملی را درباره فرهنگ معاصر خلق می کند.

ماریو مرز(Mario Merz )

ماریو مرز (1925-2003) هنرمند ایتالیایی بود که با جنبش آرته پوورا ارتباط داشت. او به دلیل استفاده متمایز از مواد آلی و صنعتی در اینستالیشن‌ها، مجسمه‌ها و نقاشی‌هایش شناخته شده است. 

آثار مرز اغلب عناصر طبیعی مانند حیوانات، گیاهان و نمادهای ریاضی را با اشیاء ساخته دست بشر ترکیب می‌کردند و رابطه بین طبیعت، جامعه و فرهنگ را برجسته می‌کردند.

آلیگیرو بوتی ( Alighiero Boetti)

آلیگیرو بوتی (1940-1994) یک هنرمند مفهومی ایتالیایی بود که با سبک آرته پوورا ارتباط داشت.

هنر بوتی این بود که زیبایی‌شناسی، شعر و مفاهیم نظری را با هم ترکیب کرد و مفاهیم سنتی هنر را به چالش کشید.

او طیف گسترده‌ای از تکنیک‌های هنری از جمله مجسمه‌سازی، نقاشی، گلدوزی و طراحی را کار کرد. 

آثار او اغلب عناصر تصادفی، نظم، زمان و تنوع فرهنگی را در خود جای داده بودند.

تغییر از هنرهای تجسمی به هنر خیابانی، هنرمند را قادر می‌سازد تا از دیوارهای شهر، فضاهای عمومی و ساختمان‌های مختلف برای بیان خلاقیت و انتقال پیام‌ها استفاده کند.

همچنین ببیند معماری ایتالیا

هنر خیابانی معاصر ایتالیایی 

هنر خیابانی معاصر ایتالیا حرکتی پویا است که تأثیرات کلاسیک و مدرن را در هم می آمیزد و آثار هنری جذابی را در فضاهای عمومی خلق می کند.

در اینجا دو هنرمند مشهور خیابانی وجود دارد که روح تازه‌ای را به صحنه هنر خیابانی ایتالیا آوردند و با آثار تأثیرگذار خود به موضوعات اجتماعی و سیاسی پرداختند.. 

بلو (Blu)

بلو یک هنرمند خیابانی ایتالیایی است که به خاطر نقاشی‌های دیواری در مقیاس بزرگ و آثار هنری سیاسی شناخته شده است. او از سال 1999 در هنر خیابانی فعال بوده است.

هنر بلو اغلب حامل پیام‌های سیاسی و اجتماعی است که به مسائل روز می پردازد و افکار عمومی را برمی انگیزد. 

نقاشی‌های دیواری او با اندازه بزرگ و تصاویر قدرتمندشان مشخص می شوند و او را به یکی از هنرمندان برجسته خیابانی معاصر ایتالیا تبدیل می کنند.

اریکایل (Ericailcane)

اریکایل یک هنرمند ایتالیایی است که به خاطر هنر خیابانی، تصویرسازی و مجسمه‌هایش شهرت دارد. 

آثار او حیواناتی شبیه به انسان را نشان می دهد و در سراسر جهان به رسمیت شناخته شده اند.

اریکایل با همکاری دیگر هنرمندان خیابانی و با الهام از تصاویر دوران ویکتوریا، آثار هنری قابل تاملی خلق می‌کند که مضامین اجتماعی و زیست‌محیطی را بررسی می‌کند.

رفتن از هنر خیابانی به عکاسی، تغییری الهام‌بخش که ما را را به بیان داستان‌ها و احساسات از طریق تصاویر می‌برد.

” کسی که به بیرون نگاه می کند، رویاپردازی می کند ؛ کسی که به درون نگاه می کند، بیدار می شود.”

کارل گوستاو یونگ

عکاسی معاصر ایتالیایی

عکاسی معاصر ایتالیا طیفی از سبک ها و موضوعات را به نمایش می گذارد که منعکس کننده میراث فرهنگی ایتالیا و بیان هنری مدرن است.

عکاسان ایتالیایی سهم قابل توجهی در ژانرهایی مانند مستند، مد، هنرهای زیبا و عکاسی مفهومی داشته اند. در اینجا برخی از عکاسان ایتالیایی و آثار آنها را مشاهده می کنید.

جیانی برنگو گاردین (Gianni Berengo Gardin)

جیانی برنگو گاردین (1930)عکاس ایتالیایی بسیار تحسین شده ای است که یکی از مهم ترین عکاسان ایتالیا به حساب می آید و بیش از پنجاه سال است که با رویکردی فروتنانه و پرشور عکس می گیرد.

مجموعه کارهای برنگو شامل پروژه‌های مستند، عکاسی معماری و تفسیر اجتماعی است که جوهر زندگی روزمره در ایتالیا و فراتر از آن را به تصویر می کشد. 

برخی از آثار برجسته او شامل مجموعه‌های او درباره مردم رومانی و مستندسازی او از تغییر مناظر شهری است.

اومبرتو وردولیوا (Umberto Verdoliva)

اومبرتو وردولیوا (1961) یک عکاس ماهر و طرفدار پرشور عکاسی خیابانی است. اومبرتو بر ثبت زیبایی های زندگی روزمره و خانواده و خیابان هایی که رفت و آمد می کند تمرکز داشت. 

او به لحظه ها، فضاسازی و قصه گویی انسانی نگاه دقیقی دارد و اغلب آثارش را در موضوعات تکرارشونده زندگی ارائه می کند.

پل دی پائولو ( Paolo Di Paolo)

پائولو دی پائولو(1925) عکاس ایتالیایی است که آثار زیادی از او با  گزارش‌ها و پرتره‌های انحصاری از چهره‌های برجسته فرهنگ، سیاست و هنر ثبت شده است.

عکاسی او جوهره ایتالیای پس از جنگ و صحنه پر جنب و جوش فرهنگی و هنری آن زمان را به تصویر می کشید.

او لحظات مهمی در تاریخ ایتالیا از جمله عواقب پس از جنگ جهانی دوم، صنعتی شدن سریع کشورا و تغییرات اجتماعی همراه با این دگرگونی ها را به تصویر کشید.

“ما نمی توانیم مشکلاتمان را با همان طرز تفکری حل کنیم که توسط آن ، مشکلات را خلق کرده ایم. “

آلبرت اینشتین 

امیدواریم این مقاله الهام بخش شما شده باشد. اگر تشنه ماجراجویی‌های هیجان‌انگیزتر در دنیای هنر ایتالیایی هستید، شما را تشویق می‌کنیم که دیگر مقالات ما را مورد معماری ایتالیایی مطالعه کنید.

معماری ایتالیا